De woningnood en de rol van immigratie. Tijd voor eerlijke cijfers en keuzes
De woningnood in Nederland is inmiddels een structureel probleem. Jongeren blijven langer bij hun ouders wonen, starters kunnen geen betaalbare koopwoning vinden, en de wachttijden voor een sociale huurwoning lopen op tot meer dan tien jaar in sommige regio’s. Politici beloven al jaren beterschap, maar de situatie blijft verslechteren. Een van de meest gevoelige onderdelen van deze discussie is de rol van immigratie.
Feit is: hoe meer mensen er in Nederland wonen, hoe groter de vraag naar woningen. Jaarlijks groeit de bevolking met zo’n 200.000 mensen, en een groot deel daarvan komt door immigratie..., zowel arbeidsmigratie, gezinshereniging, als asiel. Tegelijkertijd lukt het nauwelijks om voldoende huizen bij te bouwen: er worden zo’n 70.000 nieuwe woningen per jaar opgeleverd, terwijl er minstens 100.000 nodig zijn om het tekort in te lopen.
De rekensom is dus simpel: als de instroom van nieuwkomers fors toeneemt, stijgt de druk op de woningmarkt verder. Minder immigratie zou de woningdruk kunnen verlichten, al is dat slechts één van de factoren. Ook het ruimtelijke beleid, stikstofregels, en personeelstekorten in de bouw spelen een grote rol.
Wat veel Nederlanders steekt, is dat statushouders, vluchtelingen met een verblijfsvergunning, vaak voorrang krijgen bij het toewijzen van een woning. Dat is wettelijk zo geregeld: gemeenten moeten hen huisvesten. Voor mensen die al jaren op een wachtlijst staan, voelt dat oneerlijk. Het beleid is bedoeld om te zorgen dat erkende vluchtelingen niet op straat belanden, maar het creëert wél spanningen tussen bevolkingsgroepen.
Toch ontkennen sommige partijen het verband tussen immigratie en woningnood, uit angst om als ‘onmenselijk’ of ‘xenofoob’ te worden bestempeld. Dat helpt het debat niet verder. Nederland heeft behoefte aan een eerlijk gesprek over aantallen, gevolgen en keuzes. Het is mogelijk om humaan én realistisch beleid te voeren..., maar dat begint bij erkenning van de feiten.
Wie de woningnood wil oplossen, moet niet alleen bouwen, maar ook durven praten over bevolkingsgroei. Want zolang de instroom blijft toenemen, blijft de woningmarkt achter de feiten aanlopen.