De "pappa's" en de "mamma's" die ons leven bepalen zitten in Den Haag
De overheid bemoeit zich steeds meer met ons leven. Niet roken, minder suiker, geen vet, meer bewegen. Je zou bijna denken dat we allemaal kinderen zijn die niet weten wat goed voor ons is. Alsof we compleet hersenloos in de supermarkt staan en plots ontdekken dat een donut niet hetzelfde is als broccoli. Kom op. Iedereen wéét dat roken ongezond is. Iedereen wéét dat liters cola niet bijdragen aan een sixpack. Maar moet het daarom verboden, beperkt, of belachelijk duur worden gemaakt?
Het argument is altijd hetzelfde.....: Gezondheidskosten..... Het kost de samenleving geld. Jij bent niet alleen ongezond, jij bent ook een financiële last. En dan hoor je die ene zin: “Wij moeten voor jou ongezonde leven betalen.” Alsof jouw keuze voor een friet met mayo de economie op de knieën dwingt. Maar wie bepaalt dat mijn levensstijl hun probleem is?
Ironisch genoeg leven we in een wereld waarin vrijheid op een voetstuk staat, zolang je die vrijheid gebruikt zoals het hoort. Roken? Niet doen. Vet eten? Mag niet. Overgewicht? Schande. Het is alsof de overheid zegt: “Je bent vrij… zolang je doet wat wij gezond vinden.”
Ja, ziekten kosten geld. Maar weet je wat ook geld kost? Auto-ongelukken. Wintersportblessures. Alcoholgebruik enzovoort. Toch is er geen verbod op skiën of après-ski. Waarom? Omdat daar status en economie aan vastzit. Dus gaat het hier dan echt om gezondheid? Of om een overheid die graag bepaalt wat goed voor je is?
Laat mensen zelf kiezen. Vrijheid betekent ook het recht om domme keuzes te maken. Als ik een pakje sigaretten wil kopen, een liter cola wil drinken of een vette hap wil nemen, dan is dat mijn risico. Mijn plezier en mijn probleem. Want als we echt alles gaan verbieden wat ongezond is, hou je een wereld over waar niemand meer leeft....., alleen maar overleeft.
Misschien moet de overheid eens op dieet....... van bemoeizucht.